Halo’nun yaratıcılarından Marcus Lehto’nun da bulunduğu küçük bir ekip tarafından geliştirilen Disintegration oyunu 15 Haziran itibariyle PC, PS4 ve Xbox One için çıkışını gerçekleştirdi. Disintegration inceleme yazımızda hikaye, oynanış, grafik ve atmosfer başlıkları altında oyunu değerlendirdik.
Hikaye
Hikayeyi spoilersız bir şekilde anlatmak gerekirse oyunumuz 150 yıl sonranın geleceğinde geçiyor ve oyunun geçtiği evrende bir grup bilim insanı tarafından kaynaklara olan talebi azaltmak için “entegrasyon” adı verilen bir teknik geliştiriliyor. Bu teknikle birlikte insanların beyinleri bedenlerinden alınarak robotlara yerleştiriliyor. Eski insan anılarını unutmak istemeyen küçük bir direniş grubuna liderlik eden Romer Shoal adlı eski bir Gravcycle pilotu olarak ekibimizle birlikte insanlığın son kalıntılarını da ortadan kaldırmaya çalışan Rayonne kuvvetlerine engel olmaya çalışıyoruz.
Bana göre hikaye yüzeysel olarak bakıldığında güzel gözükse de sunum bakımından ritmini koruyamıyor ve oyuncuyu yaklaşık 10 saat süren senaryo modundan kısa sürede soğutuyor.
Grafik ve Atmosfer
Oyunun grafikleri hakkında konuşmak gerekirse düşük bütçesine rağmen görselliği, ara sahnelerinin kalitesi bakımından gayet tatmin edici ve diğer yüksek bütçeleri oyunların pekte altında kalır yanı yok.
Atmosfer olarak ise bölüm ve mekan tasarımları oyunun evrenine uygun olarak yapılmış fakat bölümleri tasarlarken sürekli tekrar eden görev tasarımı yapmak yerine farklılıklar sunabilselermiş atmosfer olarak daha başarılı bir oyun olabilirmiş.
Oynanış
Oyunun oynanış mekanikleri FPS ve RTS türleri birleştirilerek tasarlanmış. Oyunda FPS modunda hem Gravcycle’ı kullanıyoruz hem de karadaki ekibimize komutlar vererek liderlik yapıyoruz.
Bu Gravcycle da ne diye soracak olursanız Gravcycle, oyundaki yönettiğimiz Romer Shoal adlı pilotun bir anti yerçekimi aracı. Oyun boyunca sürekli kullandığımız bu araç ile birlikte hem düşmanları kuş bakışı inceleyip karadaki ekibimize komutlar verebiliyor hem de araçta bulunan silahlar ile birlikte düşmanlarla çatışabiliyoruz.
Oyunda tabii ki sadece Gravcycle ile düşmanlarla çatışmak yeterli gelmiyor ve bu durumda karadaki ekibiniz önemli bir rol oynuyor. Ekibinize emirler vererek düşmanlarla çatışmaya sokuyorsunuz ve böylece omuzlarınızdaki yük hafifliyor. Ayrıca emirler verdiğiniz ekip üyelerinizin her birinin zamanı yavaşlatma bombası gibi belli bir alanda özel silahları bulunuyor. Ekip üyelerinizin özel silahları sayesinde hem oynanış elementleri çeşitleniyor hem de düşmanları indirmeniz kolaylaşıyor.
Oyunun bana göre en büyük eksiği oynayan kişiye sürekli aynı şeyleri yapıyormuş hissi vermesi. 12 ana görevden oluşan ve yaklaşık 10 saat süren bir oyun için oynanış elementleri çok sığ kalıyor. Ayrıca görev tasarımları da git şurdaki düşmanları öldür, aaa bak şurada da varmış oradakileri de öldürden öteye gidemiyor ve oyun zevkinizi baltalıyor.
Ayrıca oyunda Zone Control, Collector, Retrieval modlarından oluşan Multiplayer kısmı var fakat uzun süre beklememe rağmen oyuncu bulamadığı için malesef deneyimleyemedim.
Genel
V1 Interactive tarafından geliştirilen Disintegration hakkında son sözlerimi söylemem gerekirse küçük geliştirici ekibi ve düşük bütçeye rağmen gayet başarılı işler çıkarılmış fakat tekrar eden görev tasarımları ve oynanış yapısı, zayıf hikaye sunumuyla birleşince ortaya potansiyeli kullanılamamış bir oyun ortaya çıkmış. Özellikle böyle bir oyun için 50 dolarlık fiyatlandırma yapılması da bana göre yanlış tercih olmuş. Disintegration her ne kadar potansiyeli kullanılamamış bir oyun olsa da merak eden kişiler iyi bir indirim olduğunda alıp deneyebilir.
